نکات قرآنی

باسلام

نکته هایی د رمورد هر موضوع قرآنی(آخرین به روز رسانی:94/07/26)

 شما دوستان عزیز هم می تواند هر نکته ای که به نظرتان به فهم بهتر موضوع یا به ذهن سپاری بهتر موضوع کمک می کند بفرمایید تا به نام خودتان در این قسمت درج کنیم.

شماره موضوع	نکته ای که به نظرم می رسد
موضوع 3 (پیروی از گمان در اعتقادات سوره یونس آیه36)	در آیه 35 سوره یونس یک استدلال عقلی برای ضرورت پیروی ازشایسته ترین فرد داریم(موضوع56) و پس از آن در این آِِِِیه (آیه 36)می فرماید که اما اکثر این مخالفان از عقل وحق پیروی نمی کنند بلکه پیرو ظن هستند.
موضوع34	آیات 131و132 سوره طه که موضوع 34(امتحان و آزمایش الهی)و237(سفارش خانواده به نماز و شکیبایی برآن) دراون هست رو به افتخار پسرم "محمد طاها" خوب یاد بگیرین (اینم یه جورشه دیگه ! ) البته فقط همین نیست برای اینکه موضوع 34 رو بهتر به ذهن بسپارید این مطلب رو می تونید مطالعه بفرمایید: به زرق وبرق دنیا خیره نشو!
موضوع 61 (آیه تطهیر سوره احزاب آیه 33)	سوره احزاب سوره سی وسوم قرآن است واین موضوع یعنی موضوع تطهیر هم قسمتی از آیه 33این سوره.
موضوع72(اهل بیت وسیله تقرب به خداوند)	درآیه35 سوره مائده : اهل بیت بهترین وسیله تقرب به خداوند معرفی شده اند و درآیه 36(موضوع98)بحث ناکارآمدی تمام سرمایه های دنیا برای رهایی از عذاب آخرت توسط کافران مطرح شده است که به نظرم میتوان به نوعی از این ارتباط برای به ذهن سپاری بهتر استفاده کرد
موضوع 105(گواه بودن پیامبر اسلام بر پیامبران پیشین-نساء41)	موضوع105: فَکَیْفَ إِذَا جِئْنَا مِن کُلِّ أمَّةٍ بِشَهِیدٍ وَجِئْنَا بِکَ عَلَى هَؤُلاء شَهِیدًا موضوع(نحل89)106: وَیَوْمَ نَبْعَثُ فِی کُلِّ أُمَّةٍ شَهِیدًا عَلَیْهِم مِّنْ أَنفُسِهِمْ وَجِئْنَا بِکَ شَهِیدًا عَلَى هَؤُلاء .... ملاحظه می فرمایید که در هردو موضوع   کلمه "هَؤُلاء" استفاده شده استولی در موضوع اول منظوراز این ضمیر یا به عبارتی مرجع ضمیر پیامبران پیشین ودر موضوع دوم مرجع امت پیامبر اسلام است . در موضوع اول اول ضمیر وبعد کلمه شهیداآورده شده است ودر دومی کلمه شهیدا قبل از "هَؤُلاء" آورده شده است.
موضوع شماره (زکات)123 و(عاقبت گناه کاران توبه کار)291	رحمت و بخشش الهی یکی از آثار انفاق د رراه خداست : "آیات 102 ـ 103 توبه/9 درباره ابولبابه و یارانش نازل شده که پس از ارتکاب گناه، توبه کرده و از خداوند عفو طلبیدند. خداوند ضمن پذیرش توبه آنان به پیامبر اکرم (صلى الله علیه وآله)فرمان داد تا براى پاک شدن آنان بخشى از اموالشان را بگیرد: «وءاخَرونَ اعتَرَفوا بِذُنوبِهِم خَلَطوا عَمَلاً صــلِحـًا وءاخَرَ سَیِّئـًا عَسَى اللّهُ اَن یَتوبَ عَلَیهِم اِنَّ اللّهَ غَفورٌ رَحیم *خُذ مِن اَمولِهِم صَدَقَةً تُطَهِّرُهُم وتُزَکّیهِم ...» هرچند بیشتر مفسران مراد از «صدقه» را در این آیه، زکات واجب دانسته‌اند[41]، با توجه به حدیثى که در شأن نزول آیه نقل شده[42] برخى مفسران بر آن‌اند که بخشى از این اموال زکات و بخشى دیگر کفاره بوده است.[43]" منبع:(آثار وبرکات انفاق)http://www.maarefquran.com/Files/viewdmaarefBooks.php?bookId=4
موضوع197	درآیه254سوره بقره ...‌‌‹‹..شفاعت را ظاهراً بدون هیچ قید و شرطی نفی می‌کند. آنجایی  که می‌فرماید: یا ایها الذین آمنوا أنفقوا ما رزقناکم من قبل أَن یَأتی یوم لابیعٌ فیه ولا خُلَّةٌ ولا شفاعةٌ والکافرون هُمُ الظالمونَ. ای کسانیکه ایمان آورده‌اید از آنچه به شما روزی دادیم انفاق کنید پیش از آنکه روزی فرا رسد که نه خرید و فروش در آن است ]تا بتوانید سعادت را برای خودتان  خریداری کنید[ و نه دوستی ]رفاقتهای دنیوی نیز سودی ندارد[ و نه شفاعت؛ و کافران، ایشانند ستمکاران.» منکرین شفاعت معتقدند که قرآن می گوید ای افراد با ایمان از آنچه به شما روزی داده‌ایم انفاق کنید؛ زیرا امروز قدرت انفاق دارید و در جهان دیگر، قدرت انفاق ندارید، بلکه آنجا محل برداشت زراعتهایی است که در دنیا انجام شده است و در آنجا نخرید و فروش می‌توان کرد تا سعادت و نجات از عذاب را خریداری نمود و دوستیهای دنیوی نیز سودی ندارد و شفاعت شافعین نیز سودی ندارد. بنابراین از ظاهر آیه‌ی شریفه استفاده می شود که هیچگونه شفاعتی فایده چندانی ندارد. ولی می توان جواب داد که درست است خداوند منّان در این آیه‌ی شریفه، شبه آن شفاعت را بطور کلی نفی نموده، ولی در آیه‌ی بعدی که[آیه اول] آیة‌الکرسی  [وآیه 255سوره بقره]باشد، شفاعت را برای مأذونین (اولیاء خودش) اثبات نموده  و شخصی منصف هر دو آیه را با هم در نظر می‌گیرد و به اصطلاح یکی را مفسر  دیگری قرار می‌دهد و یکی را مقید دیگریقرار می دهد، سپس یا رد یا اثبات می‌کند  و کار عقلانی نیست که به آیه‌ای چشم دوخته و آیات دیگری را نادیده گرفت. بنابراین معنای آیه‌ی فوق با توجه به آیه‌ی بعدی، این می‌شود که خدای علیم  شفاعت شافعینی که با او هیچگونه ارتباطی ندارند رانفی می‌کند و به عبارت دیگر شفاعت استقلالی را مردود می‌داند و در آیه بعدی شفاعت شافعینی که مأذون  از طرف او هستند را ثابت می‌کند و بدین ترتیب هیچگونه منافاتی بین آیه اول و دوم وجود ندارد.»  منبع:مقاله شفاعت درقرآن
موضوع221و 231و240	دعا برای هدایت فرزند(موضوع240-ابراهیم35): وَإِذْ قَالَ إِبْرَاهِیمُ رَبِّ اجْعَلْ هَٰذَا الْبَلَدَ آمِنًا وَاجْنُبْنِی وَبَنِیَّ أَنْ نَعْبُدَ الْأَصْنَامَ دعا برای هدایت خودوفرزندان(موضوع221-ابراهیم40): رَبِّ اجْعَلْنِی مُقِیمَ الصَّلَاةِ وَمِنْ ذُرِّیَّتِی ۚ رَبَّنَا وَتَقَبَّلْ دُعَاءِ دعابرای هدایت همسر وفرزندان(موضوع231-فرقان74): رَبَّنَا هَبْ لَنَا مِنْ أَزْوَاجِنَا وَذُرِّیَّاتِنَا قُرَّةَ أَعْیُنٍ وَاجْعَلْنَا لِلْمُتَّقِینَ إِمَامًا